તંત્રી લેખ
કરજણમાં પેટા ચૂંટણીના પ્રચાર માટે ગયેલ રાજ્યના નાયબ મુખ્યમંત્રી નીતિનભાઈ પટેલ કુરાબી ગામે સભાને સંબોધન કર્યા પછી મીડિયા સાથે વાતચીત કરી રહ્યાં હતાં, ત્યારે તેના પર ચપ્પલ ફેંકાયું હતું, અને જે-તે સમયે ચપ્પલ ફેંકનાર પોલીસની હાજરી છતાં ભાગી છૂટ્યો હતો, જે સુરક્ષા વ્યવસ્થાની પોલ ખોલે છે, આ ઘટના એક દૃષ્ટિએ સરકાર પ્રત્યેનો અસંતોષ દર્શાવવાની એક અયોગ્ય પદ્ધતિ ગણાય, તેમ છતાં નાયબ મુખ્યમંત્રીએ જનતામાં ક્યા કારણે સરકાર પ્રત્યે અથવા વ્યક્તિગત રીતે તેમના પ્રત્યે આટલો અસંતોષ અથવા ગુસ્સો છે, તે જાણવું જ જોઈએ, મીડિયા સાથે વાતચીત કરતી વખતે નીતિનભાઈ પર ફેંકાયેલું ચપ્પલુ ભલે તેઓને વાગ્યુ ન હોય, તો પણ આ ઘટના રૃપાણી સરકાર અને ભારતીય જનતા પક્ષ માટે વિચાર કરવા જેવી અથવા ચિંતન યોગ્ય તો છે જ.
કોંગ્રેસના નેતાઓએ આ ઘટના અને તે પછી કેટલાક ભાજપીયા નેતાઓએ કોંગ્રેસ પર કરેલા આક્ષેપોનો જવાબ પણ આક્રમક રીતે આપ્યો હતો. કોંગી નેતાઓએ નીતિનભાઈ પર ચપ્પલ ફેંકાયું, તે ઘટનાને વખોડી હતી અને વિરોધ કે અસંતોષ વ્યક્ત કરવાની આ પદ્ધતિને અયોગ્ય ગણાવી હતી, પરંતુ સાથે-સાથે કહ્યું હતું કે, આ સભાનું આયોજન ભાજપનું જ હતું, ત્યાં બનેલી ઘટના માટે કોંગ્રેસને જવાબદાર કેવી રીતે ગણી શકાય.
કોંગી નેતા જયરાજભાઈએ કહ્યું કે, જો ભૂતકાળમાં ગુજરાતમાં રાહુલ ગાંધી પર પથ્થર ફેંકવાની ઘટનાને જે-તે સમયે ભાજપે વખોડી હોય તો તે રાજકીય પરિપકવતા ગણાત.
નીતિનભાઈ પટેલ પર ચપ્પલ ફેંકાયા પછી આક્ષેપો - પ્રતિઆક્ષેપો થઈ રહ્યાં છે અને આ ઘટનાને વખોડવામાં પણ આવી રહી છે, પરંતુ ભારતીય જનતા પાર્ટી માટે આ ઘટન ચૂંટણી ટાણે આવેલો એક પડકાર છે. જો કે, આ પ્રકારે વિરોધ વ્યક્ત કરવાને વિપક્ષો પણ સ્વીકાર્ય ગણતા નથી, પરંતુ અ પ્રકારનું સાહસ કરવું જ કેમ પડ્યું હશે...? તે પણ પોલીસ તપાસ ઉપરાંત સરકાર માટે ચિંતનનો પણ વિષય છે.
એવું નથી કે આ પ્રકારની ઘટના માત્ર કોઈ ચોક્કસ પાર્ટી કે વ્યક્તિ સાથે જ બને છે. આ પ્રકારની ઘટના મોટાભાગના મુખ્ય રાજકીય પક્ષો અને તેના નેતાઓ સાથે પણ ઘણી વખત બની છે. ક્યાંક જૂતા ફેંકાય છે, ક્યાંક ઈંડા કે ટમેટા ફેંકાય છે, ક્યાંક નેતાઓનું મોઢું કાળું કરી દેવામાં આવે છે. ક્યાંક મોઢા પર કે કપડા પર શાહી ફેંકવામાં આવે છે, તો ક્યાંક નેતાની હાજરીમાં તેના પર અપશબ્દો વરસાવીને તેને ધક્કે ચઢાવાય છે. બિહારમાં પણ કોઈ સભામાં નીતિશકુમાર પર ચપ્પલ ફેંકાયું હોવાની ચર્ચાએ જોર પકડ્યું છે.
આ તમામ પ્રકારે વિરોધ કરવાની પદ્ધતિ લોકતાંત્રિક પણ નથી અને ભારતીય સંસ્કૃતિને અનુરૃપ સભ્યતા પણ ગણાય નહીં. આ પ્રકારે વિરોધ કરવાને અસભ્ય અને અણછાજતું ગેરવર્તન જ ગણવું પડે. સભ્ય સમાજમાં આ પ્રકારે વિરોધ વ્યક્ત કરવાને કોઈ સ્થાન હોય જ ન શકે. તેમ છતાં જ્યારે આ પ્રકારની ઘટનાઓ બને ત્યારે તેના પાછળના કારણો અને જનાક્રોશ કે અસંતોષના મૂળમાં જવું પણ જરૃરી હોય છે. પ્રતિસ્પર્ધા અથવા વિપક્ષી પાર્ટીઓ કે તેના કાર્યકરો પણ આવી હરકત કરી શકે છે, જ્યારે ક્યારેક અસામાજિક તત્ત્વો પણ અરાજકતા ફેલાવવા આવુ કૃત્ય કરી શકે છે. જો આ પ્રકારન કારણો ન હોય કે જુતુ ફેંકનાર, શાહી ફેંકનાર કે અન્ય અયોગ્ય હરકત કરનાર જો માનસિક રીતે સ્વસ્થ હોય તો તેમના આક્રોશ અને અસંતોષનું જરૃર કોઈ કારણ હોવું જોઈએ. આવી ઘટના બન્યા પછી તેના દોષિતને ઘેરીને સ્થળ પર જ માર મારવો કે તેને હડધૂત કરવો એ પણ યોગ્ય નથી. કારણ કે કાયદાને કાયદાનું કામ કરવા દેવું જોઈએ અને કોઈએ કાયદો હાથમાં ન લેવો જોઈએ.
જ્યારે આ પ્રકારની ઘટના બને ત્યારે તેની પૂરી તપાસ કર્યા વગર જ કોઈને તે માટે દોષિત ગણાવવા, પ્રતિસ્પર્ધા પાર્ટી કે વ્યક્તિ પર આક્ષેપો કરવા કે કોઈ ઉતાવળિયા પ્રત્યાઘાતો આપીને કે તોફાની-હિંસક હરકતો કરીને તેમ જ ઉશ્કેરાટ ફેલાવીને માહોલ બગાડવાના બદલે સંયમથી કામ લેવું જોઈએ અને તંત્રને તપાસ તથા વ્યવસ્થાપન માટે સહયોગ આપવો જોઈએ.
શાસક પક્ષ કે વિપક્ષના કોઈ પણ નેતા પર જ્યારે આવી કોઈ ચીજવસ્તુ ફેંકાય, ત્યારે તેના દોષિતને છોડી દેવા અને તેની સામે પગલા નહીં લેવાની ઉદારતા ઘણા નેતાઓ દર્શાવતા હોય છે. જો કે, આ પ્રકારની ઘટના પછી ભલે દોષિતને ઠપકો કે શિખામણ આપીને જવા દેવામાં આવે, તો પણ તેનું બેકગ્રાઉન્ડ અને ઘટના પાછળ આવું કારણ જાણીને જ માફી આપવી જોઈએ, કારણ કે ઘણી વખત આ પ્રકારની ઘટનાઓ માત્ર પબ્લિસિટી સ્ટંટ પણ હોય શકે છે અથવા સ્વયં સહાનુભૂતિ મેળવવાની તરકીબ પણ હોય શકે છે. નિતીનભાઈ પર ગઈકાલે ચપ્પલ ફેંકાયું, તે ઘટના અને આવી ભૂતકાળમાં થયેલ તમામ અન્ય ઘટનાઓ વખોડવાપાત્ર જ ગણાય.
